Scheidsrechter Ronny Schmitz maakt carrièreswitch van Jong STVV naar Hoepertingen.

Begin van een nieuwe carrière
Tot zijn 19de  in 1982 was Ronny Schmitz een hevige (café)voetballer. Door een kwetsuur moest hij een streep trekken door zijn carrière als voetballer. Een echte STVV-fan en liefhebber van jeugdvoetbal kan het voetbal niet achter zich laten. Hij wou dan absoluut iets worden in het voetbal. Waarom niet scheidsrechter worden?

Loopbaan als scheidsrechter
Via vrienden van zijn vader begon hij als scheidsrechter bij Rapid Buvingen, zijn eerste club van aansluiting. In die tijd namen de promoties nog niet zo een snelle vlucht en gaf hem de tijd om langzaam te groeien. In 1987 beukte hij de deur van 4de provinciale open en een jaar later was het derde…

Hindernis in de loopbaan
De dag na een controle, begin 1989, sloeg het noodlot toe : een verkeersongeval op de weg naar Tienen. De dokters verklaarden dat dit wel eens het einde van zijn fluitcarrière zou kunnen zijn..

Verdere loopbaan als scheidsrechter
In september 1990 nam Ronny een nieuwe vlucht : samen met zijn vrouwtje – toen nog vriendin – verhuisde hij naar Leuven. Daar sloot hij aan bij VK Rode en begon opnieuw in de jeugd ! Deed dat deugd !!

Na de studies van zijn vriendin, vond hij werk in Sint-Truiden. Ze verhuisden, huwden in 1992 en hij koos voor zijn nieuwe club Daring Jeuk. In Limburg was hij gekend als scheidsrechter. Ondanks de druk van de opleiders om het hogerop te proberen, hield hij het been stijf. Zijn voorkeur ging uit naar de jeugd. Jonge gasten en veel amusement. In 2000 kwam PSV Melveren aankloppen, een club op 500 meter van zijn deur, die dringend scheidsrechters nodig had.

Ronny: “Hier maakte ik de overstap naar, wat voor mij, de mooiste periode in mijn  carrière werd. Als scheidsrechter lanceerde ik daar gaandeweg een vriendengroep, die de jeugdwedstrijden voor hun rekening namen. Het waren scheidsrechters  die aan het einde van hun carrière waren, aangevuld met jonge gasten die er pas aan begonnen…. In respectievelijk 2002 en 2005 sloten ook mijn kinderen aan bij Melveren… een zalige tijd dus !”

Toen in 2007 de samenwerking met BJK Sint-Truiden (het vroegere BJ Kortenbos) en later de samensmelting tot VKM St-Truiden ontstond, werd het allemaal wat groter… Het werd meteen ook zijn volgende club van aansluiting… meer spelers, meer scheidsrechters in de groep maar de sfeer bleef optimaal. Hij zat ondertussen toch ook al 7 jaar in de jeugdwerking, dus jeugdvoetbal kende nog weinig geheimen voor hem. Ondertussen floten ze nog altijd in de jeugdreeksen.

In 2012 werd hij vervolgens Gerechtelijk Correspondent van de club, die hem ondertussen zeer nauw aan het hart was komen te liggen. In 2017 veranderde er één en ander…. VKM St-Truiden werd, in de samenwerking met STVV, omgedoopt tot Jong STVV en…. zijn opvolging werd verzekerd.

Opvolging verzekerd
Ronny: ‘Onze jongste, Jonah, begon aan zijn carrière als scheidsrechter. Deze ommezwaai zorgde ervoor dat ik me als scheidsrechter, na 35 jaar, terugtrok om taxichauffeur te worden voor de jongste telg uit het gezin. Ondertussen legde ik nog meer accenten in de jeugd van Jong STVV… Toen Jonah in 2018 de poort naar 4de  open beukte en in 2019 die van 3de  begon het bij mij weer te kriebelen : immers, de jeugd speelt altijd op zaterdag en zondagvoormiddag en de wedstrijden, die Jonah floot waren op zaterdagavond of zondagnamiddag : er kwam weer fluit-tijd.’

Heroriëntatie
Ronny beëindigde zijn bestuurstaken bij Jong STVV en ging opnieuw een korte cursus volgen om te fluiten. In oktober 2019 begon hij terug aan zijn leuke hobby ! Toen, in volle corona-tijd, de fusie tussen STVV en Jong STVV werd aangekondigd, werd het voor hemzelf zeer snel duidelijk dat hij niet zou meegaan als scheidsrechter.Begin en einde van een nieuwe uitdaging
Ronny ging op zoek naar een nieuwe club, eentje waarvan hij  hoopte dat hij er ooit een leuke carrière kan beëindigen ! Hij zocht en moest een familiale club hebben, met een warm hart… het zou hem ook toelaten om alsnog wedstrijden van STVV Jeugd te kunnen fluiten, want als je er aangesloten bent, mag dat niet meer…Vrij snel kwam hij bij Hoepertingen terecht, een kwartiertje rijden van bij zijn thuis, een warme, familiale club, wat hij al meermaals mocht ondervinden van toen hij er ging fluiten ! Na de eerste contacten ging het vrij snel, hij voelde zich meteen thuis…. En dat is nu net wat een scheidsrechter nodig heeft : een warm nest van waaruit hij zich gesteund voelt om goede wedstrijden te fluiten, of dat nu in de Jeugd is, of in provinciale of nationale wedstrijden… een warm nest, op de eerste plaats thuis bij het vrouwtje en de kids en op de tweede plaats in de club waar hij aangesloten is. 

 

Ronny: “Dat we nu wedstrijden kunnen gaan bekijken in 2de provinciale is uiteraard mooi meegenomen… Alles bij elkaar zitten we dit jaar aan een loopbaan van 38 jaar als scheidsrechter… Als ik opnieuw moest beginnen, had ik het niet anders gedaan… Het ongeval in 1989 heeft me zéker een andere weg doen inslaan, maar ik heb er in al die jaren heel fijne clubs en heel lieve mensen leren kennen… van bij de start in Buvingen (nu Gravelo), over VK Rode, Daring Jeuk, PSV Melveren, VKM St-Truiden, Jong STVV en nu in Hoepertingen : mensen met het voetbalhart op de juiste plaats en het nodige respect voor een scheidsrechter !  Ik ben dan ook heel dankbaar voor deze nieuwe kans !