STVV kreeg vorige week een 6-3-oplawaai van Beerschot. Met 3 op 24 is het 5 voor 12 voor coach Kevin Muscat. Zijn positie stond ter discussie. Hij kwam aan de aftrap met 4 nieuwe namen. Schmidt nam in doel over van Steppe, De Ridder, Buatu en Nazon Duckens vervingen Mmaee, Lee en Colombatto. De Kanaries wonnen op speeldag 1 van Gent, maar sprokkelden daarna amper 3 op 24.

De eerste helft was eigenlijk een maat voor niets: een gesloten wedstrijd, nauwelijks een kansje voor beide ploegen en van de kant van Standard zeker geen voetbal van een ploeg die de leidersplaats ambieert. Dat werd al bewezen door het balbezit dat voor STVV was, Standard kreeg weinig ruimte en de Kanaries toonden meer diepgang.

Even opschudding toen Jans met ontzettend veel show neerging alsof bij knock-out geslagen was maar uit de herhaling bleek dat Jans niet minder of niet meer dan een matennaaier was. Even over het halfuur toch alarm bij STVV. Garcia ging groggy neer na een kopduel, was van slag maar werd opgekalefaterd. En hoe! Hij lanceerde Filippov die Nazon vond in de rechthoek en die was op zijn beurt dodelijk efficiënt: 1-0.

Toch nog sensatie in de laatste minuut van de eerste helft. Cacace ging na een botsing neer, bleef liggen. Het bloed gutste uit zijn neus, maar Kevin Van Damme liet verder spelen. STVV stond aan de rust 1-0 voor tegen Standard. De Rouches kwamen niet aan voetballen toe, STVV miste eerst nog wat vertrouwen, maar combineerde zich daarna wel knap naar een doelpunt van Nazon. En vooral, het belette de Rouches om hun spel te implementeren.

Tweede helft: een kopie van de eerste 45 minuten
De tweede helft verschilde niet veel van de eerste: een onmondig Standard dat op geen enkel ogenblik aanspraak op de koppositie in de klassering kon maken. Het was STVV dat het de Rouches knap moeilijk maakte. Buatu kwam op hoekschop nog eens mee naar voor maar zijn schot stierf op de paal. Toch kwam Standard aan de deur piepen maar Schmidt hield zijn netten schoon.

Het was dankzij de ref dat de Luikenaars nog verder mochten met elf want Amalah verdiende donkergeel voor een schoolvoorbeeld van een duik op het Truiense kunstgras, maar Van Damme reageerde niet. Een minuut later kreeg diezelfde Amalah dan toch geel voor een zware overtreding. Dat geel had rood moeten zijn met een consequente ref.

Op de 73ste minuut gebeurde het dan toch. De Ridder maakte knap plaats voor zichzelf en gaf Bodard geen schijn van een kans met zijn schot. Dubbele voorsprong en vooral geruststellend voor de Kanaries die vanaf dan konden verdedigen en loeren op de counter.

Nu nog bevestigen
Het werd een verdiende zege van de Kanaries. Stellen dat Standard zichzelf niet was zou echter de verdiensten van Muscat en zijn ploeg minimaliseren. Feit is dat er één ploeg was die vocht voor elke morzel kunstgras, die de wil had om te winnen, de tegenstanders hun spel niet lieten maken en dat was STVV. En de terugkomst van De Ridder was dan ook niet ongemerkt gebleven! Hij was de patron op het veld, misschien niet steeds even academisch maar wel efficiënt: de man van de match.
Volgend weekend tegen Moeskroen van hetzelfde, en de fans krijgen het antwoord dat ze verwachten. Want één zwaluw maakt de lente nog niet, ook niet in voetbal.