“Het is mijn laatste week onbetaald verlof en ik denk dat ik nog nooit zo druk gehad heb”. Aan het woord is Suzy Jansen, die zich de voorbije weken het lot van onze door de overstromingen getroffen Waalse medeburgers aantrok. De nood in het Luikse is nog steeds groot. Erg groot, en de hulp van de overheid beperkt zich tot nu toe tot het goochelen met miljarden.
“Hoe ik er zelf terecht kwam? Eerst brachten we een frigo naar een klant van mij wiens moeder getroffen was in Chênée, vervolgens hoorde ik van Stefan Herckens dat zijn dochter getroffen was in Esneux. En dus hebben we geld gestort. Maar het leek me allemaal gemakkelijk en ik wou iets doen. Als Crisismedewerker van het Rode Kruis kwam ik dan terecht in Aywaille om enquêtes af te nemen. En uiteindelijk mocht ik dan de armen uit de mouwen steken in Vaux-sous-Chevremont, in het centrum waar goederen verdeeld werden (voedsel, kuisproducten, producten voor de persoonlijke hygiëne, dierenvoeding, kledij, beddengoed, klein meubilair, drank en kleine elektro). Zo kwam ik in direct contact met de mensen en het was schrijnend te zien dat in de centra een schaarste was (we moesten zelfs op vuilzakken rantsoeneren). Eén verhaal in het bijzonder trof me enorm. Het verhaal van Aline, een jonge mama, die samen met haar dochtertje Melinda naar het centrum kwam om een speelgoedje te zoeken voor het andere dochtertje en tweelingzusje van Melinda, Maëlle. Maëlle is zwaar autistisch en blind en het speelgoed moest geluid maken”, vertelt Suzy Jansen.
Goederen inzamelen
Via het werk in het centrum in Vaux leerde Suzy tal van vrijwilligers van het Rode Kruis kennen en ze nam steeds hun namen en contactgegevens op. Zo begon een netwerk te ontstaan waarbij ze nu mensen hebben die inzamelen in Pelt, Willebroek, Landen, Lubbeek, Brugge, Antwerpen, Balen, enz… en ondertussen is er ook een goede samenwerking ontstaan tussen de verschillende actiegroepen en zijn tal van mensen mee aan het werken om goederen in te zamelen of ook fysisch ginder de handen uit de mouwen te steken. Uiteindelijk heeft Suzy een actiegroep op FB opgestart: https://www.facebook.com/groups/130885215831145
“Deze hulpactie is opgestart om zo efficiënt mogelijk in te spelen op de actuele noden van de slachtoffers van de overstroming. Doordat ik wekelijks naar Vaux-Sous-Chevremont (en de rest van het gebied) rij en ginder meewerk in de bedeling van de ingezamelde goederen, is er een direct contact met de getroffenen. De noden zijn eindeloos en verschillend naarmate de tijd vordert. De inzamelactie wil zo goed mogelijk de giften en noden op elkaar afstemmen”, aldus Suzy !
Heb je goederen weg te geven, mail dan met foto/adres en contactgegevens naar: hulp.overstromingsgebied@gmail.com
Binnen deze actiegroep hebben ze ook iemand die zich enkel bezighoudt met het luik van de scholen.
Zelf was Suzy Jansen de afgelopen maand bijna dagelijks in het gebied aanwezig en werkte ze samen met verschillende teams die ginder actief de huizen helpen te saneren.
Waar is de overheid?
De grote afwezigen zijn echter de politici en de overheid. Het lijkt er soms op dat ze enkel beslissingen nemen die het leven voor de getroffenen alleen maar erger maakt. De officiële centra, meestal uitgebaat door de CPAS en met de hulp van vrijwilligers van het Rode Kruis, zijn sinds 1/9 minder vaak open (voordien 7/7, nu maandag/woensdag en zaterdag), voedselbedeling van het leger is gereduceerd tot 1x per dag op middag, een moment dat velen moeten werken. En tal van centra zijn ondertussen al gesloten. “Sinds 22/9 wordt het puin niet meer opgehaald, dus moeten de slachtoffers ook nog eens opdraaien voor de kosten van containers. Is dit niet de taak van een overheid”, vraagt Suzy zich af.
Verzekeringsexperten en tegen-experten moeten bij velen nog passeren, ondertussen staan de huizen vol met zwarte schimmel, alles is vochtig en in deze omstandigheden wonen velen vaak met kleine kinderen. Of ouderen die alleen zijn en vaak de hele papierwinkel niet aankunnen, tekenen te snel voor akkoord.
“Er komt vaak kritiek … ze zijn hun bankkaart toch niet kwijt? Ze kunnen toch zelf naar de winkel? Wel in Vaux, Chaudefontaine, Chénée, Trooz zijn er geen winkels of restaurants meer, velen verloren hun auto’s en dus ook hun transport. En wie kan plots alles opnieuw kopen? Inclusief, structurele werken aan een woning doen… het is plus, plus, plus. Mensen zijn ondertussen ook uitgeput en we horen van zelfmoordpogingen, mensen die het niet meer zien zitten of mentaal en fysisch achteruitgaan… en de winter moet nog komen, besluit Suzy Jansen.
Dus wat vooral nodig is nu:
– kuisproducten
– voeding
– producten voor persoonlijke hygiëne
– wasmachines/droogkasten
– frigo’s/diepvriezer
– petroleum vuurtjes!!!!
De actiegroep wil ook een actie willen opstarten om naast goederen uit het lijstje te doneren om geld in te zamelen om vooral de bovenstaande producten te kunnen kopen. Iedere vorm van sponsoring is welkom en ze zoeken ook hulp met het transporteren, ginder de handen mee uitsteken bij het afkappen van pleister of helpen organiseren in de Basilique in Chevremont!!
Noot van de redactie: de foto’s hierbij zijn allemaal zeer recent genomen.