Wie dezer dagen wandelt of fietst langs Voetweg nr. 60, het schilderachtige paadje met een beetje bos tussen Brustem-Dorp en de Vliegveldlaan, heeft het zonder twijfel opgemerkt: de lucht en de grond hangen er vol met witte, dansende vlokjes. Als een zomerse sneeuwval dwarrelen ze neer tussen de bomen en vormen een zacht tapijt langs het populaire traject van het fietsroutenetwerk.
- Rudi De Cock
- Beelden © Media Haspengouw
Dit wonderlijke tafereel is geen fantasie, maar het werk van de natuur — meer bepaald van de wilgenbomen langs het pad. Wat je ziet zijn de zogenaamde wilgenpluisjes, afkomstig van de vrouwelijke katjes van de wilg. Op warme, windstille dagen in mei en juni komt het zaad van de wilg vrij, omgeven door een donzig omhulsel dat het toelaat zich door de wind te laten meevoeren. En als de omstandigheden juist zijn, ontstaat er dat betoverende effect: een dans van duizenden zachte vlokjes die zich opstapelen in hoeken, onder struiken, tegen boomwortels — alsof koning winter even terugkeert in volle lente. Het spektakel, mede dankzij de soms aanwezige wind, is al enkele dagen bezig. Hoewel de aanblik doet denken aan een late sneeuwval, is er geen reden tot ongerustheid. De pluisjes zijn op zich onschuldig. Ze bevatten het zaad van de wilg, maar dat kan enkel ontkiemen op bijzonder vochtige plekken zoals oevers van rivieren of beken. Dus nee, je tuin zal zich volgend jaar niet plots omvormen tot een wilgenbos.
Geen allergie
Soms maken mensen zich zorgen dat deze pluizen allergieën kunnen veroorzaken. Dat is een begrijpelijke misvatting. In werkelijkheid is het niet het pluis dat allergieën uitlokt, maar de pollen die ongeveer in dezelfde periode in de lucht hangen. Het samenvallen van beide verschijnselen zorgt soms voor verwarring. De zachte dons zelf is eerder hinderlijk voor wie ramen of deuren open laat staan, maar verder ongevaarlijk. De populieren en wilgen, waarvan het pluis afkomstig is, zijn zogeheten tweehuizige bomen — wat betekent dat er aparte mannelijke en vrouwelijke bomen bestaan. De vrouwelijke katjes blijven tot laat in het voorjaar hangen. Wanneer ze bevrucht zijn door het stuifmeel van de mannelijke katjes, barst hun doosvrucht uiteindelijk open en wordt het zaad met het witte dons de wereld in gestuurd. Met het zachte gezoem van bijen op de achtergrond, de geur van bloeiende struiken en het dwarrelende pluis in de zonnestralen, toont Haspengouw zich weer van een van zijn vele mooie kanten.
