Afgelopen nacht is voormalig burgemeester Jef Cleeren van Sint-Truiden overleden. Cleeren zetelde nog in de gemeenteraad maar was de laatste maanden afwezig wegens zijn strijd tegen kanker. Vijftig jaar lang was hij actief in de Truiense politiek waarvan maar liefst 17 jaar lang burgemeester, en actief bij STVV. Hij wordt een monument genoemd, “de grootste onder alle Truienaren.” Jef Cleeren werd 87.

De oud-burgemeester zetelde 50 jaar lang in de gemeenteraad, een periode waarin hij ook 17 jaar lang burgemeester was, van 1977 tot 1994. Op 7 januari 2019 legde hij als oudste gemeenteraadslid de eed af bij het begin van wat zijn laatste jaren in de politiek zouden worden, overigens onder opvallend lang applaus van alle raadsleden, nog voor hij de eed had afgelegd. Jef was jarenlang actief bij voetbalclub STVV. Hij werd 87.

Oprecht

Jef werd door de Truienaren ervaren als een man met het hart op de tong. Eerlijk. rechtuit. De ere-burgemeester zei daar zelf over: “Ik ben altijd heel oprecht gebleven, en ik heb altijd dicht bij de mensen gestaan. Wanneer iemand een vraag had, of er scheelde iets, dan ging ik zelf ter plaatse. En ik heb de mensen altijd veel getrakteerd. Dat is ook mijn tip aan het huidig bestuur. Wees altijd eerlijk tegen de gemeenschap, en zet je er elke dag voor in. Je moet je elke dag willen inzetten, anders hoef je er niet aan te beginnen.”

Reacties

Er komen ook politieke reacties binnen. De eerste is van minister Wouter Beke, een partijgenoot: “Jef Cleeren was Sint-Truiden en omgekeerd. Hij stond dag en nacht paraat voor zijn inwoners. In zijn gekende stijl drukte hij zijn stempel op zijn stad; zijn gedrevenheid werkte aanstekelijk. Veel sterkte aan familie en vrienden.”

Vanuit de lokale politiek reageert Carl Nijssens, gemeenteraadslid voor CD&V: “Toen ik 25 jaar geleden in de politiek kwam piepen heeft hij me onder zijn vleugels genomen.” Nijssens heeft Jef heel zijn leven lang gekend. “Als kind mocht ik soms mee met de campagnekaravaan die de toenmalige CVP met Jef Cleeren op kop uitrolde. Het was indrukwekkend om te zien hoe Jef sociaal, innemend en vriendelijk was. Later bij mijn eerste stappen in de politiek, nu al 22 jaar geleden, heeft Jef me wat onder zijn vleugels genomen. Een politieke peter zeg maar. We werden vrienden.”

Politiek gaat over mensen

Carl Nijssens geraakt niet uitgepraat over Jef Cleeren. “Jef heeft me heel erg veel geleerd, maar vooral over het menselijke aspect van lokale politiek. “Politiek gaat over mensen”, zei hij aan iedereen die het horen wou, “vergeet daarom niet dat diepmenselijke en kleine dingen van elke dag belangrijk zijn.” En nog zo een belangrijke wijsheid die hij me heeft ingepeperd: “Kleuren en partijen zijn niet belangrijk, ge doet aan politiek voor de gemeenschap van alle Truienaren.” Gelijk heeft hij. Politici zouden die woorden van Jef boven hun bed moeten hangen.

Jef = ontmoeten

Jef Cleeren stond erop om zoveel mogelijk begrafenissen bij te wonen of zeker een laatste groet te gaan brengen aan de overledenen van zijn stad. Dat typeerde hem. Wie Jef zegt, zegt ontmoeten. Hij wilde zoveel mogelijk mensen ontmoeten en hun medeleven betuigen. Er zijn voor hen op moeilijke momenten. Daarom had hij een eigen bijzonder begrafenissysteem. Hij kwam stiekem een beetje te laat, groette het eerst deel van de familie bij de offergang en nam dan strategisch plaats om de andere familie ook gezien te kunnen hebben. Wie Jef kende wist dat dit ook oprecht en gemeend uit het hart kwam en dat hij er voor iedereen wilde zijn.

Helaas moest Jef zelf ook afscheid nemen. Hij verloor eerst zijn vrouw Gaby, veel te vroeg, en later ook zijn enige zoon, Trudo. Nijssens: “Zijn zoon en oogappel Trudo was hoofd van de sportdienst. Het verlies van Tru heeft Jef een enorme knak gegeven. Jef en Tru ’stichelden’ elke dag zoals echte Truienaars, maar ze konden niet zonder elkaar.

Er was ook geluk de laatste jaren. Jef vond opnieuw de liefde. Eind 2018 stapte hij in het huwelijksbootje met zijn vriendin Nicole Rekoms.

Iedereen verdient een tweede kans

Nijssens vertelt ook over het bijzondere hart van Jef. “Toen ik schepen was leerde hij me dat je met stadspersoneel dat eens over de schreef gaat, je niet onmiddellijk met de botte bijl of het sanctioneringen moet zwaaien. Hij vertelde me dat hij altijd een goed gesprek had en eiste om geen tweede keer meer in de fout te gaan. Iedereen verdient nog een kans. “Die mensen hebben een gezin, als je straft straf je die ook, als je een nieuwe kans geeft zijn ze je allen dankbaar.”

Zeg maar Jef
Hij wilde ook dat iedereen hem kende en met de voornaam aansprak. Wie meneer of burgmeester tegen hem zei, kreeg steevast te horen “zeg maar Jef”. Maar zelf wilde hij ook de namen van iedereen kennen en hen zo kunnen aanspreken. Een haast onmogelijke opdracht. Maar hij had een olifantengeheugen! En als hij al eens iemand ontmoette waarvan hij de naam niet wist gebruikte hij een truckje. Hij vroeg dan, “Hoe was jouw naam ook weer?” Waarop die persoon dan bijvoorbeeld antwoordde “Maria”. Waarop Jef dan zei: “Jaja Maria, dat weet ik, maar jouw achternaam?” Zo moet je moet je dat oplossen,” knipoogde hij schalks dan naar me.” Hij werd zo populair dat hij kon opkomen met enkel zijn foto op grote borden, zonder naam, zonder partijnaam. Iedereen kende Jef en stemde op hem. Op school, gevraagd op een toets naar de stichter van de stad Sint-Truiden, antwoordden leerlingen steevast: “Jef Cleeren!”

STVV

Als je Jef een kleur moet geven, dan is het echt wel ‘geel-blauw’. Zijn hart klopte van jongsaf al voor zijn STVV. Hij heeft er alle functies gehad. Geen thuis-, maar ook geen uitmatch zou hij missen. De laatste jaren is hij tot ere-voorzitter van STVV benoemd, een titel waar hij bijzonder fier op was en met waardigheid droeg. Elk jaar, voor de start van het voetbalseizoen moest de ploegfoto genomen worden en Jef zat steevast als ‘pater familias’ tussen zijn spelers. Tot op een dag een nieuw bestuur de nieuwe foto had genomen zonder het clubicoon Jef. Zijn wereld stortte in. De foto is opnieuw genomen moeten worden mét onze vriend van elke dag.

Cola met een rietje

Wie Jef goed kent weet dat hij zelden of nooit alcohol dronk. “Heel handig in de politiek” zei hij sluw. “Drink altijd minder dan uw collega’s; dat komt van pas.” Heel wat Truiense cafébazen zullen zijn immer dezelfde bestelling wel kennen: “ne ‘warme’ cola aan het flesje met een rietje.”

De laatste twee jaren in de gemeenteraad bleef Jef opkomen voor de gewone mensen, de vrijwilligers,… . Maar de laatste maanden werd het stiller. Jef was ziek. Carl Nijssens vertelt: “Jef was een goede vriend van me; mijn politieke peter ook. Ik ben gisteren (voor kerstavond) in de late namiddag Jef nog gaan bezoeken; hij had een pijnpomp en sliep al de hele tijd. Hij is vredig kunnen sterven. Elke ochtend op Kerstdag was de eerste telefoon van Jef Cleeren. Om mij en mijn familie een Zalig Kerstfeest toe te wensen. Dit jaar is de telefoon niet meer gegaan… .”

Via Rudi De Cock