Als er al mensen zijn die geleden hebben onder de coronacrisis, dan zijn dat niet de jongeren die niet konden fuiven en feesten zoals ze wilden, noch de volwasssenen die niet aan de geliefde Costa del Sol geraakten, noch de senioren die hun fijne samenkomsten moesten missen.
Wie er het meest geleden heeft van deze crisis zijn de hoogbejaarden en chronisch zieken de mensen die aan hun zetel om bed bekluisterd zijn en anderhalf jaar in hun eigen woning of rusthuiskamer opgesloten en gevangen gezeten hebben zonder een bezoekje, zonder nieuws, zonder afleiding buiten de thuisverpleegster en de maaltijdbezorging of de poetshulp. Want zelfs de familie mocht, bubbelsgewijs, niet op bezoek. Dat was een echte dramatische situatie: vergaan van eenzaamheid, en niet de andere restricties die ons opgelegd werden voor ons aller veiligheid.
Net die mensen zijn de corebusiness van Samana: chronisch zieken en hoogbejaarden, en waar de hulp hoognodig was, kon die niet geboden worden door de maatregelen. Vele Samana-kernen omzeilden de wet, en zochten dan maar telefonisch contact op met de mensen, of gingen even tot aan de voordeur om er, gemaskerd en ontsmet, een cadeautje af te geven rond Paesen of Kerstmis.
Maar nu schieten de kernen weer in actie, en de officiële start was de vergadering van de lokale besturen die de gewesetvergadering uitmaken. En daarvoor trokken ze naar het nagelnieuwe vergadercentrum in Zepperen, Het Stekske. Provinciaal begeleider, Willy Peeters, kwam er tekst enuitleg geven over een veilige heropstart van de reguliere werking, maar ook van de vernieuwing in de Samanastructuur. Daar was minder prettig nieuws: de huidige gewesten worden afgeschaft en vervangen door samenwerking op niveau van de Eerstelijkszone. Sint-Truiden, Nieuwerkerken, Gingelom, Heers, Wellen, Borgloon en Kortessem zullen het dus samen moeten vinden. De uiteindelijke bedoeling moet echter blijven: inzet voor de zwakkeren in onze samenleving en mantelzorgers ondersteunen.
