We schrijven 1960, precies 60 jaar geleden, Gaston Eyskens dokterde aan zijn Eenheidswet die in januari 1961 goedgekeurd werd, het land stond op zijn kop of nog erger, het lag op zijn kont, stakingen, betogingen met uiteindelijk vier doden. In dat woelig jaar bouwde Sylvain Schoonaerts langs de Luikersteenweg het “Zandtapijt”, de meest nabije buur van de luchtmachtbasis van Saffraenberg

De jongere generatie zal hier wel geen weet meer van hebben, maar dat was de tijd dat dancings als paddenstoelen uit de grond rezen, zelfs in Gingelom was er een namelijk de Moerli. Het was de tijd dat zelfs ganse gezinnen op de zondagnamiddag gingen dansen, heel vaak op muziek van een orgel of een accordeon, in het beste geval een klein orkestje.

Van expositieruimte tot dancing
“Sylvain Schoonaerts had een vrouw, en die was kunstenares: ze maakte zandtapijten in het gebouw zelf en die kon je er gaan bewonderen. Na een jaar of vijf zette hij naast het oorspronkelijk gebouw een bijgebouw neer waar zijn vrouw verder tentoonstelde, en het oorspronkelijke gebouw werd een danstempel”, weet Josette Moria ons te vertellen.

“En daar kwam volk”, weet ze nog. “Het zat er steeds vol en de eigenaar legde een dansvloer aan en in 1975 kocht hij zelfs een Decap Jazz Dansorgel. Na verloop van tijd, toen de dansrage wat was gaan liggen, werd het Zandtapijt een rendez-vous plek voor bussen die met groepen naar Haspengouw kwamen en in het Zandtapijt kwamen eten, koffiedrinken en wellicht ook dansen.”

Meer dan een kwarteeuw leegstand
In 1980 gaat de zaak echter overkop. Het orgel wordt verkocht aan café Schuttershof in het Nederlandse Zundert, dat het onlangs nog via het internet te koop aanbood. Maar het gebouw bleef leeg staan tot in 1995.

Toen kocht Hugo Peeters het gebouw om er materiaal en producten te stapelen voor zijn aluminiumbedrijf in de onmiddellijke buurt. “Maar”, gaat zijn vrouw Josette Moria verder, “dat mocht nu niet meer: er moest bewoning zijn en we werden geconfronteerd met de belasting op leegstand. We moesten dus voor het gebouw een oplossing zoeken, en die vonden we in de verbouwing ervan.”

Appartementen op de heilige dansgrond
Daarvoor kreeg de familie Peeters nu, zeer onlangs, een bouwvergunning. De bekende gevel van het Zandtapijt zal blijven. Maar achter die typische gevel komen drie wooneenheden, twee op het gelijkvloers en één op de verdieping met twee terrassen, met kelder en garages. Prachtig gelegen als uitvalsbasis en toch midden in het groen met een prachtig uitzicht. Het wordt zeker en vast een prachtig complex met respect voor de geschiedenis van de plek waar menige weduwnaar een weduwe vond en de orgeldeuntjes misschien nog door de ondergrond zinderen. Wil je nog even genieten? Hier kan het nog!