De stilte die er opstijgt vanuit de Truiense bestuurskamers begin oorverdovend te worden. Drie weken voor D-day staat er nog steeds geen leger klaar voor de invasie, loopt er geen ploeg op het veld om de challenge aan te gaan en om enige graad van zekerheid te hebben over een verlenging in de hoogste voetbalklasse in 2022.
Dat de supporters ongeduldig worden is te begrijpen. Dat ze zich beginnen roeren is normaal. Dat de abonnementenverkoop voor geen meter loopt is voor de hand liggend. Wie zonder enige informatie naast de zijlijn staat en moet beslissen enkele honderen euro’s te spenderen aan iets waarvan hij niet weet wat het gaat geven, is ongerust en twijfelt(.
Vorig seizoen kregen de STVV-fans hetzelfde, bijna rampzalige scenario voorgeschoteld: geen aankopen (want er is geen geld) en veel verkopen (want we hebben geld nodig). En de laattijdige aanwinsten, toen het seizoen al bezig was, waren dan ook navenant. Dat draaide bijna catastrofaal uit, net geen degradatie, en een voetbalspel dat bij tijd en wijlen lamentabel en in-triest was. Wat presteerde het STVV-bestuur tot op heden?
Aangetrokken: Aboubakary Koita (Waasland-Beveren), en die gaat eindelijk na drie weken aansluiten om mee te trainen met de groep
Vertrokken: Ibrahima Sankhon (einde contract), Samuel Asamoah (Craiova), Duckens Nazon (einde contract), Georgios Vagiannidis (Internazionale, terug), Santiago Colombatto (Club Leon), Facundo Colidio (Internazionale, terug).
Nog hangend: Yuma Suzuki (richting Turkije?)
Dat je met dergelijke transferpolitiek geen abonnementen verkoopt is de normaatste zaak ter wereld: op dit ogenblik zijn er 2.200 zitjes aan de man gebracht. Dat zijn er 400 meer dan de 1.800 van vorig seizoen die gratis verlengd werden wegens ongebruikt. Dat de supporters zich roeren, stond in de sterren geschreven. Het bestuur kreeg al van Brigada Herbania een eerste niet mis te verstane boodschap. Maar de geschiedenis van vorig jaar leert ons dat dit op de Japanners weinig tot geen indruk maakt. Alle brieven van CEO’s en voorzitters ten spijt: een Kanarie fluit niet zonder vogelzaad, de supporters blijven hun club dan wel hondstrouw maar willen en verdienen wel een ploeg met talent om voor te supporteren. Want met de meerwaarde van een speler zo vlug mogelijk te verzilveren, verarmt men de ploeg. En als men het schaamlapje van “de eigen jeugd” enigszins waar wil maken, moet men zich ver van de onderste regionen af houden, want die jeugd heeft er geen bal aan om in tweede klasse te gaan sjotten. Quo vadis, STVV (voor de goede orde どこに行くの?Doko ni iku no?).