Rust zacht, Patrick

In Alken wordt er met diep verdriet en grote verslagenheid gereageerd op het overlijden van schepen Patrick Martens. Hij zette zich als schepen hard in voor zijn dorp. Het lijstje van zijn opdrachten was bijzonder lang: gemeenteraadslid, voorzitter van de gemeente- en OCMW-raad en schepen van financiën, overheidsopdrachten, verzekeringen, erediensten, subsidies, onderwijs en ICT. Hij deed dat met veel overgave en bijzonder veel kennis van zaken.

Als politicus was Patrick zeker geen tafelspringer. Hij zocht de media niet op en werkte liever in de luwte. Achter de schermen werkte hij gestaag verder aan de verdere uitbouw vanuit zijn overtuiging wat een goed beleid was voor zijn dorp dat hem zo lief was. Een zeer erudiet man die bovendien deontologie hoog in het vaandel droeg. Ook een vleugje humor mocht in onze gesprekken niet ontbreken, en alhoewel hij altijd bijzonder mooi Nederlands sprak, kon hij ook het Alkens dialect zeer goed ‘kalle’.

Als journalist kon ik altijd bij hem terecht met mijn vragen en legde hij een oeverloos geduld aan de dag om mij een dossier goed te doen begrijpen. Hij straalde rust, vriendelijkheid en hoffelijkheid uit. Een politicus uit de duizend, een straf man, chique! Ik ben blij dat ik Patrick Martens heb leren kennen de voorbije jaren. Maar de laatste maanden werd het steeds moeilijker. Patrick moest hard strijden tegen zijn ziekte. Ik zag hem minder en minder op de gemeenteraad. En uiteindelijk niet meer. Patrick is vrijdag thuis zachtjes ingeslapen.

Beste schepen, het ga je goed, dank voor al die wijsheid en inzichten die je mij meegaf. Rust zacht, Patrick.