Zaterdagmiddag 17 mei, op de Grote Markt van Sint-Truiden. In stilte stonden tientallen mensen zij aan zij, hand in hand of met een spandoek, voor het oude stadhuis. Van 16 tot 17 uur vormden ze een menselijke cirkel van verzet. Geen geschreeuw, geen slogans — alleen stilte. Een stilte die luider klonk dan woorden. De stiltecirkel was een aanklacht tegen het geweld in Gaza, tegen het onrecht dat het Palestijnse volk al decennialang wordt aangedaan.

  • Beelden © Flipke Nuytens

Walid Elkahloit, een Palestijn die zeven jaar geleden uit Gaza vluchtte, stond in het midden van de cirkel. Zijn stem trilde toen hij een bericht voorlas dat hij die ochtend van zijn nicht uit Gaza had ontvangen.

“Vandaag beleeft Gaza de moeilijkste dagen sinds het begin van de oorlog. De dood is overal. Honger vreet ons op. Onze kinderen verhongeren. We vinden nergens veiligheid. Zelfs het kleine beetje dat we bezitten, wordt ons afgenomen. In Gaza is er geen eten, geen water, geen veiligheid… er is geen leven meer. Alleen dood, dood, en nog eens dood. En de geur van bloed.” – Walid Elkahloit

Walid verloor al 20 familieleden in het geweld: zijn oudste broer, zijn zus, zijn schoonmoeder, neven en nichten. “De situatie verslechtert opnieuw. Het is zoals in de eerste dagen van de oorlog,” zei hij. Toch blijft hij hopen op vrede. “We mogen de hoop niet verliezen. We moeten blijven geloven dat dit conflict ooit eindigt.”

De stiltecirkel stond niet enkel in het teken van het actuele geweld, maar ook van de herdenking van de Nakba, het Arabische woord voor ‘de catastrofe’. Op 14 mei 1948 werd de staat Israël uitgeroepen, wat leidde tot de verdrijving van meer dan 700.000 Palestijnen uit hun dorpen en steden. “Die etnische zuivering”, zeggen de deelnemers, “duurt vandaag nog steeds voort.”

Organisator Peter Preuveneers benadrukte het politieke gewicht van de actie. “Wij vragen dat onze politici hun moreel kompas volgen en zich uitspreken — luid en duidelijk — tegen deze genocide. We willen geen holle woorden van onze Vlaamse of federale regering, maar concrete actie. Het internationaal recht is geen vodje papier. Deze stiltecirkel is onze manier om 77 jaar onrecht te veroordelen.”

De vredesactivisten roepen tenslotte op tot blijvende solidariteit en internationale druk.