De Sint-Truidense gemeenschap die zich inzet voor de bestrijding van de armoede zal het zonder Albert Geerts moeten doen. Hij overleed aan een slepende ziekte die hem de laatste maanden ook weg hield van zijn levenswerk: Sint-Vincentius.

Albert Geerts was in zijn beroepsleven politie-inspecteur, en toen zijn vrouw hoopte dat hij het na zijn pensionering iets kalmer zou doen, was dat fout gedacht. Albert, die in zijn politieleven al zeer sterk begaan was met het sociale luik van zijn werk, armoedebestrijding, kansarmoede en slachtofferhulp, zette dit werk verder toen hij op rust was. Hij leefde en werkte voor mensen die in problemen geraakten om hun leven weer op de rails te zetten. Hij werd de voortrekker van Sint-Vincentius in Sint-Truiden. Onder zijn impuls en dankzij zijn interventies kwam het โ€œHuis van Sint-Vincentiusโ€ er, werden de voedselbedelingen geregeld, en samen met OKRA hielp hij het jaarlijkse kerstfeest voor 250 kansarmen uit de stad en hun kinderen gestalte te geven, in samenwerking met Asster, campus Ziekeren.

Albert was een gedreven man, eerlijk, correct en rechtlijnig zoals het een ex-politieagent betaamt. Bovendien was hij een begenadigd kunstenaar. Zijn aquarellen over Sint-Truiden hangen in menig huiskamer.

Zijn dochter, Heidi Geerts, verwoordde het op deze manier op Facebook: โ€œJe hebt je gevecht verloren, en gevochten heb je, heel hard, met je hele lichaam. Helaas wilde ze je boven er zo graag bij. Ik ben enorm bedroefd, je was mijn, onze pappie. Mijn beste maatje. Wat ga ik onze gesprekken missen. Gesprekken over de politiek, het werk, het voetbal, over je levenswerk, Sint- Vincentius.โ€

De redactie van TruiensNieuws biedt de beproefde familie en iedereen die zich verbonden voelde met Albert, haar innige deelneming aan.