Ruim een dozijn Zepperse jonge mannen keerden nooit meer terug van de slagvelden in 14-18 en 40-45.
Ze verdronken als krijgsgevangene in een rijnboot bij Willemstad, werden als verzetslui neergekogeld in de burgeroorlog net voor de Bevrijding, liggen nog steeds onder het puin van een ontploft Luiks fort of bezweken ver van hun geliefden achter de IJzer enkele dagen nadat een bomscherf een arm wegrukte…
Ze offerden hùn jeugd en hùn dromen op voor onze vrede, vrijheid en voorspoed nu. We denken nog té weinig aan hen als we allemaal van deze officiële vrije dag genieten.
Zepperen 11/11
Donderdag 11 november was het Genovevakoor present in de mooie kerk van Zepperen. Samen met klaroenblazer Francis Masure brachten ze het Te Velde, de ontroerende Last Post, het prachtige Dona nobis pacem (Geef ons de vrede) en de universele vredesliederen Make me a channel of your peace, Mille colombes, Ode an die Freude. Onder leiding van dirigente Griet Renaerts werd de plechtigheid binnen besloten met het Belgisch volkslied.
Nadien legden de Koninklijke School voor Onderofficieren van Saffraanberg en de Stad Sint-Truiden elk een bloemenkrans aan de cenotaaf voor de slachtoffers van Wereldoorlog Eén op het oud kerkhof. Schepen Johan Mas nam de honneurs waar en wees op de gevaren die nooit ver weg zijn: COVID, de Oost-Europese buitengrens, de Zuid-Chinese zee… Het team van Marijke Schoenaerts was gastheer voor de receptie achteraf, mét tricolor pronkgebak, in het nieuwe stedelijk ontmoetingscentrum De Veva aan de Eynestraat. Zepperen was weer samen.