Zondag 30 oktober komt er een einde aan het theaterleven van Franck Van Erven. Maar wat hij met ‘De Perenboomgaard’ realiseert in CC De Bogaard Schouwburg grenst aan het onvoorstelbare. Brandend actuele thema’s worden gemengd met de Haspengouwse realiteit voor de fruitboeren, in plat sinttruins, waarbij ernst, humor en een stijgende emotionaliteit tijdens de voorstelling dit stuk optillen naar topkwaliteit. De regisseur laat ook de acteurs uitstijgen boven zichzelf. Het publiek genoot van dit hoge niveau en bleef uit dankbaarheid nadien ook lang napraten met de acteurs. “Mijn haren rezen soms ten berge. Dit gaat bij mij nog een tijd blijven hangen”, klinkt het.

Sint-Truiden heeft weer iets om fier op te zijn. De oudste toneelgroep Pol Stas heeft zijn debuut in het nieuwe seizoen niet gemist. Met het stuk ‘De Perenboomgaard’ is toneelschrijver-regisseur Franck Van Erven aan zijn laatste realisatie toe. Van Erven mag dan op de sukkel zijn met zijn gezondheid, dit stuk straalt op alle vlakken. Zo slaagt Van Erven erin om actuele thema’s naadloos te verweven met de Haspengouwse realiteit. Ook al gaat het om de familie Dexters die van oudsher telers zijn van peren, midden in het mooie Haspengouw, toch komen er thema’s aan bod zoals de gevolgen van de inname van de Krim door Rusland voor deze familie, het ware leven van filmsterren achter de schermen, seksueel misbruik, de subsidiëring vanuit Brussel waarbij er misbruiken bestaan, tot en met de onderlinge spanningen in een familie.

Topacteurs

Franck Van Erven demonstreert zijn ervaring door op het toneel een orkest met blazers in een hoek met hun muziek het publiek in de juiste stemming te brengen als het doek opengaat. Zij brengen tijdens de voorstelling enkele stukken op exact de goede momenten. De acteurs zijn perfect gecast en worden boven zichzelf uitgetild. Als toeschouwer ga je jezelf al snel vereenzelvigen met bijvoorbeeld Warre Dexters, de fruitboer die zijn bedrijf ten onder ziet gaan, of met zijn dochter Anja Dexters, gespeeld door Sofie Carlier, die in het stuk verplicht wordt om het bed te delen met de dominante Charlie Van Hoof, maar eigenlijk op zoek is naar tederheid en liefde. Als Charlie en Sofie traag van de scène af wandelen richting slaapkamer werd het ijzig stil in de zaal.

Ook de andere acteurs spelen hun rol schitterend. Maar het is nu midden in de nacht en mijn lichaam overruled stilaan mijn bedoeling om een langer stuk over deze theatervoorstelling te schrijven…

Bij mensen met een beetje inlevingsvermogen grijpt dit stuk je naar de keel, zeker als de minuten vorderen.

Het stuk speelt zaterdag en zondag nog. Er zijn nog enkele tickets beschikbaar.

Tekst & foto © Rudi De Cock