De pandemie is nog steeds niet voorbij. De verpleegkundigen en dokters werken nog steeds dag en nacht om de corona patiënten te helpen. Kadriye Dereli, verpleegkundige van een COVID-afdeling in het ziekenhuis Oost-Limburg, getuigt over de huidige situatie in het ZOL.
26/05/20 – Feyza Ozcan

De besmettingscijfers dalen dagelijks, hierdoor neemt de drukte in de ziekenhuizen ook af. Dit merken ze ook in het ZOL vertelt Kadriye ons. “Wij ervaren zeker dat de drukte is verminderd. Het valt ons ook op dat de laatste twee weken er minder patiënten in het ziekenhuis zijn. Er zijn heel veel ontslagen corona patiënten, over de 300 binnen ons ziekenhuis en ook qua opnames zien we dat het eigenlijk verminderd is. Het aantal patiënten op intensieve zorgen is ook goed aan het dalen”.

Hoe is het leven momenteel in het ZOL? Wat is er veranderd sinds het virus tevoorschijn kwam?
“Iedereen is natuurlijk begonnen met een bang hartje aan deze pandemie, want we wisten totaal niet wat ons te wachten stond. Binnen ons ziekenhuis hebben we van onze ziekenhuishygiënist de uitleg gehad over het virus zelf. Hoe dat het virus zich het makkelijkst en snelst kan verspreiden, hoe dat wij onszelf tegen het virus moesten beschermen en ook waar we zeker op moesten letten om kruisbesmettingen te voorkomen. Dan waren er in het begin enkele afdelingen toegewezen om enkele corona patiënten op te nemen”. De verpleegster zelf stond eerst op de dienst cardiologie en werd ook opgeroepen om op een COVID-afdeling te werken. “Manier van werken was ook heel anders, het was een hele aanpassing. Wij moesten dan maanpakken aandoen, mondmaskers en face shields opzetten. Dus dat betekent dan dat wij minstens vier uur helemaal niks konden eten of drinken en ook niet naar het toilet konden gaan. Het was soms ook best wel zwaar voor ons allemaal”.

Patiënten in coma
“Toen het virus nog maar pas in ons land was opgedoken, viel ons wel op dat de patiënten veel zieker waren. Hun toestand kon dan echt wel op een half uur heel snel veranderen in een kritieke toestand”. Kadriye vertelt dat de patiënten veel te weinig zuurstof hadden en heel hoge koorts, soms zelfs over de 40 graden. Omdat zuurstoftoediening met behulp van maskers niet altijd hielp werden de patiënten dan getransfereerd naar intensieve zorgen. Daar werden ze dan beademend of in het slechtste geval gekoppeld aan een hart -en longmachine. “En als we dat dan vergelijken met nu zien we dat de patiënten iets stabieler zijn”.

Mentale gezondheid
Het is vanzelfsprekend dat zowel de patiënten als de verpleegkundigen en dokters het mentaal zwaar hebben. De corona patiënten voelen zich eenzaam in het ziekenhuis en hebben schrik voor de onzekere toekomst. Ook het feit dat er al veel mensen gestorven zijn aan het virus maakt hen bang. Het ziekenhuis ondersteunt de patiënten onder andere door psychologisch hulp en een alternatief dat ze hebben gevonden voor sociaal contact. “We hebben dan een iphone van de dienst en we proberen toch wel elke dag de patiënten te laten facetimen met hun familieleden”. Verder zijn er ook nog de patiënten die een maand of soms zelfs iets langer op intensieve zorgen hebben gelegen. “Zij hebben het natuurlijk psychisch ook veel moeilijker omdat ze zich soms enkele gesprekken herinneren die plaatsgevonden hebben op intensieve zorgen, zoals een beslissingsmoment van een dokter om een patiënt al dan niet te beademen. Dat is toch wel heel confronterend voor hen en dat geven ze ook wel frequent aan. Ook hebben ze verschillende patiënten zien overlijden, en dat is natuurlijk mentaal heel moeilijk”. Daarnaast hebben zij het lichamelijk ook heel zwaar tijdens hun revalidatie.

Werkdruk verdubbeld
“Sommige verpleegkundigen hebben een betere draagkracht dan de anderen en zijn beter stressbestendig. Zo zien we ook dat er enkele collega’s, niet alleen op mijn afdeling, maar ook op andere afdelingen zijn uitgevallen omdat die het mentaal heel moeilijk hebben. De werkdruk was/ is namelijk verdubbeld en de werkomstandigheden zijn heel anders en zwaar”, getuigt verpleegkundige Kadriye.

Tenslotte heeft verpleegkundige Kadriye Dereli nog een boodschap: “ik hoop dat iedereen nu de ernst van het virus inziet. In het begin was iedereen daar heel laks en chill over. Niemand nam het ook echt serieus. Maar nu denk ik dat de meeste wel weten wat voor een invloed het virus op een mens heeft. Dus ik hoop dat iedereen nu veel alerter is en zich gewoon aan de regels houdt. Mensen die zich ziek voelen, moeten gewoon thuisblijven, voldoende afstand houden tussen elkaar, strikte handhygiëne.. Zodat het aantal besmettingen gewoon stabiel blijft. Dan is dat natuurlijk ook veel fijner voor ons en kunnen jullie ons op zo’n manier ook eigenlijk ondersteunen. Want ja dan komt die druk niet meer opnieuw. En ik denk dat niemand eigenlijk een tweede golf wil”.