We weten het, alle licht komt blijkbaar uit Genk als we de gazetten mogen geloven: Courtois, Debruyne, Trossard … Maar kent Limburg de speler nog die als eerste Limburger de nationale voetbalkleuren mocht verdedigen? Want die kwam uit Sint-Truiden, meer bepaald uit Nieuw-Sint-Truiden en heette Léopold (Pol) Appeltants, maar iedereen, tot zelfs in Wallonië, noemde hem “Kogelke”
Pol Appeltants werd geboren in de Gasthuisstraat op 30 maart 1922 als zoon van Frederik, een mijnwerker, en Augustine Vanbrabant. In 1938, hij was toen 16 jaar, debuteerde hij in de eerste ploeg van STVV, die in die tijd in bevordering speelde. Dat eerste seizoen zullen ze in Sint-Truiden niet rap vergeten: de ploeg scoorde 93 maal, en Pol Appeltants nam maar liefst 50 doelpunten voor zijn rekening. Hier worden de Onuachu’s, Suzuki’s en Lukaku’s stil van. En het is een 16-jarige die hen de mond snoert!
“Kuigelke” Appeltants
STVV had een goalgetter en dat bleef Appeltants ook de seizoenen erna bewijzen: hij was jaar na jaar topschutter. Kenners schatten zijn kwaliteiten als volgt in: technisch erg vaardig, hard en gericht schot op doel, zo hard dat hij een paar keer het leer door de netten knalde. Maar hier moeten we wel de beperking inlassen dat de netten toen lang niet de kwaliteit van vandaag hadden, en de ballen nog echt van leer waren. Maar toch! Het leverde hem van La Dernière Heure de koosnaam “Kogelke” op, in Sint-Truiden werd dat dan “Kuigelke”.
International vanuit tweede klasse!
Toen STVV in 1948 voor het eerst naar Tweede Klasse promoveerde, stond er nog steeds geen maat op de scoringsmachine die Appeltants was: aanpassingsproblemen waren aan hem niet besteed en al snel voerde hij ook daar de topschutterslijsten aan. In 49-50 werd hij topschutter met 23 doelpunten. Dat was ook bondscoach Bill Gormlie niet ontgaan. In november 1948 werd “Kuigelke” Appeltants voor het eerst opgeroepen door de nationale trainer, ondanks het feit dat hij “maar” in tweede klasse speelde. Nooit gebeurd en achteraf nooit meer herhaald. Dat zou vandaag geen waar meer zijn! Hij mocht de wei in voor de vriendschappelijke wedstrijd België-Nederland in het Bosuilstadion van Antwerpen, einduitslag 1-1. Het bleef echter bij die ene wedstrijd, maar het maakte van hem wel de eerste international van STVV en van Limburg. Dan duurde zijn carrière bij de nationale militaire voetbalploeg een stuk langer: Pol was adjudant in het leger en was er gedurende 15 jaar een vaste waarde in de ploeg. Pol speelde vanaf 1948 250 wedstrijden voor STVV en maakte 148 doelpunten.
Nooit eerste klasse gespeeld
Na het seizoen 56-57 haalde STVV de titel in tweede klasse en promoveerde naar de hoogste nationale reeks. Maar Kogelke Appeltants zag een contract als semi-prof niet zitten en vroeg om te mogen vertrekken. Hij was toen toch al 35 jaar, een leeftijd waarop de sterren van vandaag zich terugtrekken in Monaco om te rentenieren. Appeltants zou nooit een eerste-klasse doelpunt maken voor STVV, maar had al lang ervoor legende geschreven met zijn schijnbeweging, balcontrole en onnavolgbare harde en precies gerichte kogel naar doel. Een militair waardig. In totaal speelde hij ruim 500 matchen in het geel-blauwe shirt.
Na zijn periode bij STVV kwam hij terecht bij provincialer Hoegaarden waar hij speler-trainer werd.
Slotakkoord in Zepperen
In 1959 werd VK Zepperen opgericht onder impuls van scheidsrechter en Heersenaar Gerard Princen, die in Zepperen getrouwd was. Men sloot zich aan bij de Belgische Voetbalbond en ging er van start in een reserve reeks. Na een seizoen ging men dan definitief van start op het laagste provinciale niveau, in die tijd Derde Provinciale. In de nadagen van zijn carrière maakte Kogelke Appeltants bij de paars-witten nog steeds het mooie weer
Pol Appeltants overleed in 2001, twintig jaar geleden. En hij is nog steeds de absolute topschutter van STVV en van hem onthouden we de uitspraak: “Voetbal heeft me niet rijk gemaakt, maar wel gelukkig!”
