Vorige week stond op lokale nieuwssite TruiensNieuws.be bijgaande foto van de in opbouw zijnde stationsparking. Je ziet er duidelijk de beginselen van betalend parkeren. Dit beeld lokte wel heel veel reacties uit op de sociale media. De honderden commentaren waren dan ook niet van de poes. Het foei-vingertje van velen wees in de richting van het stadsbestuur. Alhoewel het beheer in handen van de NMBS ligt, was ons lokaal beleid weeral de kop van Jut. Wist je trouwens dat Hendrik Jut een Nederlands moordenaar uit de jaren stillekes was, waarvan de kop op sterk water werd gezet. Maar dat je diezelfde kop ook op de kermis kan vinden, zo’n ding waarop je keihard kan slaan om de bel op enkele meters hoogte te luiden. (dit volledig terzijde natuurlijk). Nu duidelijk wordt dat ook de parking aan de achterzijde van het station hetzelfde betalend lot ondergaat, zal het wel onze Nationale Spoorwegen zijn die de spreekwoordelijke bonen zal ‘fretten’. Nochtans heeft NMBS reeds drie jaar geleden aangekondigd dat de stationsparking in Sint-Truiden, net als Tienen en Landen, betalend zou worden. Het is immers hun bedoeling om de treinreiziger een parkeerplaatsje te verzekeren kort bij het station. En dit mag toch iets kosten, niet? (veronderstelt de Spoorwegen hé). Wist je trouwens dat je als bezitter van een treinabonnement gemiddeld 1,8 euro per dag betaald, gerekend op 20 werkdagen per maand. Toch niet teveel denk ik dan om gegarandeerd je stalen ros kwijt te raken. En plaats zal er zijn want zowel voor- als achterzijde wordt serieus uitgebreid.
Ongeveer gelijktijdig met het stationsverhaal, werd bekend dat de nabij liggende GAZO parking heel binnenkort ook onze zuurverdiende centen zal opslokken. En die ligt natuurlijk wel in handen van ons gemeentebestuur. Maar weerom is deze beslissing reeds meer dan een jaar geleden aangekondigd. En om het plaatje helemaal af te maken pakte ook LAGO, de zwemparadijsuitbater, met het betalend verhaal uit. Ook de sportparkparking moet er dus aan geloven. Het parkeerhek is zo volledig van de dam. Er wordt wel naarstig naar een aanvaardbaar compromis gezocht, zeg maar een parkeer co-ouderschap, tussen een periode gratis gevolgd door een betalende periode. Maar zoals bij elke co-ouderschap is niemand echt content, betalen zullen we. Zo wordt parkeren welhaast een luxeproduct.
Dit is natuurlijk niet enkel in Sint-Truiden. Vorige week bij een bezoekje aan Maastricht betaalde ik voor net geen twee uur parkeren onder het Vrijthof acht euro. Voor de ‘diehards’ onder ons : dat is wel verdorie 320 fr. Vroeger kon je daar al eens mee gaan eten. Maar beste mensen vroeger is voorbij, en komt nooit meer terug.
