Vandaag, vrijdag 10 november, is het verzamelen geblazen voor de Bikers Tegen Pesten, een pas opgerichte organisatie die de spreekbuis wil zijn voor gepeste kinderen. Verschillende vrouwen van bikers willen hun verhaal vertellen over hun gepeste kinderen en trekken met hun mannen, met flyers en affiches naar verschillende scholen in Haspengouw om er constructief in gesprek te gaan met directie en leerlingen. “We zien er misschien ruig uit maar we hebben een peperkoeken hartje en geven ook een pluim aan scholen die er écht werk van maken”, vertellen Elke, Petra en Feya.
Alle drie zijn ze vrouwen van bikers en hebben ze een dochter die gepest is geweest. “Als je ziet wat voor leed dat dat met zich meebrengt en hoe machteloos je daar tegenover staat dan kan je niet langer zwijgen”, steekt Feya van wal. “Gepeste kinderen durven, kunnen of willen niet altijd spreken, en dus willen wij de spreekbuis voor hen zijn. We doen dat op een positieve manier met een Facebookgroep, flyers en affiches.” De groep bestaat nog maar enkele weken naar aanleiding van een van de dochters die een tijd geleden thuiskwam en radeloos was. “Ze wist niet wat ze moest doen tegen dat pesten, en hoe ze ermee kon omgaan. Toen dachten we dat het goed zou zijn om dat wat breder open te trekken in een Facebookgroep. We vinden dat het gewoon moet stoppen. Kinderen houden het te vaak voor zich en gaan dan dingen doen zoals zichzelf kwetsen, kerven,… . Niet elk kind komt ermee naar buiten. Met Bikers Tegen Pesten geven we ze de mogelijkheid om hun verhaal ons te vertellen. Wij op onze beurt laten zo zien dat gepeste kinderen niet alleen staan.”
Eenzaat
Feya heeft een dochter die al op haar 8 jaar werd gepest, zelfs door de leerkracht. Mijn dochter was vroegrijp en zelfs de leerkracht had daar kwetsende opmerkingen over. Dankzij de directie werd het wel opgelost. Maar in het secundair onderwijs was het weer prijs. Ze is nu eenmaal graag op zichzelf, een eenzaatje zeg maar, en de anderen konden dat niet hebben. De directie heeft het pesten goed opgelost, maar het jaar nadien ging het verder op de speelplaats. De laatste maanden was het fel geëscaleerd, wat maakte dat ze nachtmerries kreeg en bijna niets meer at. De school doet goed haar best.” Petra vult aan: “Gaan praten met een juf ligt bij jongeren moeilijk. Mijn dochter werd uit de klas gehaald om gesprekken te voeren, maar dat viel niet in de smaak bij de andere leerlingen. ‘Je hebt over ons slechte dingen verteld’, zeiden ze dan achteraf tegen haar. Bovendien had het CLB haar slecht georiënteerd, wat natuurlijk de zaken niet vergemakkelijkte. Ondertussen is ze 23 jaar maar wat er gebeurd is blijft bij haar hangen. Ze blijft zich onzeker voelen.”
“Het pesten stopt niet op school”, zegt Elke. “Soms gaat het na de uren gewoon verder op sociale media. Het cyberpesten is iets waar je weinig tegen kunt beginnen. Je kind zien lijden is het laatste wat een mama wil. Daarom willen we de problematiek van het pesten onder de aandacht brengen.”
Sensibilisering
Vrijdag 10 november komen de bikers samen in café Ter Linde op Terkoest (Alken). Van daaruit gaat het naar enkele scholen, onder andere in Sint-Truiden, om er met affiches en flyers hun punt te maken. “We willen aan de leerlingen de boodschap meegeven dat wie gepest wordt niet alleen staat. Kinderen kunnen ook hun verhaal kwijt via ons mailadres. We kunnen hen dan steunen en hen zeggen: ’je staat er niet alleen voor’. We gaan vrijdag de directies een pluim geven voor de goede aanpak, en tegelijkertijd met flyers en affiches iedereen, ook de leerlingen, het signaal geven dat er nog veel werk aan de winkel is.” De poster is gemaakt door de dochters van Elke en Feya. Enkele bikers zullen ontvangen worden door de directie van Hasp-O Stadsrand. “De school heeft mijn dochter goed geholpen en verdient een pluim”, vertelt Elke. “Met onze vereniging willen we iedereen die gepest wordt het signaal geven dat ze er niet alleen voor staan. We willen ook opkomen voor zij die dat niet durven of kunnen. Mensen kunnen verhaal doen of een mailtje sturen en dan kunnen we voor hen een luisterend oor zijn.” Tot slot denken de Bike-vrouwen eraan om dagen te organiseren in de zomervakantie met workshops of met kinderen die slachtoffer zijn geweest een ritje te maken op de bike.
Beeld © rdc