Het Parc du Sud, tussen Luikersteenweg en Haspengouwlaan, een woonsite met een enorme bijklank sinds vorig jaar 25 gezinnen plots hun nieuwe appartementen moesten verlaten wegens … instortingsgevaar. Hier leverden twee vrouwen uit Sint-Truiden hun naam aan een straat.
We gaan niet het proces voeren over het dispuut tussen eigenaars en architecten, bouwheren, aannemers en promotoren. Dat is voer voor advocaten en rechtbanken waar TruiensNieuws helemaal geen bevoegdheid noch kennis voor heeft. Wat we ons wel mogen afvragen wie er op die naam terechtgekomen is: Parc du Sud, Franser kon niet, mag dan wel enorm sjiek klinken, het vloekt met de Vlaamse aard die er ook in Sint-Truiden bestaat. En wat dan met de namen van de “residenties” op de vroegere betonfabriek van Champagne? Platanus, Salix, Fagus, Quercus, Latijnse namen voor bomen die ook in het Nederlands veel leuker klinken en makkelijker te onthouden zijn. Plataan, wilg, beuk en eik, wat was daar mis mee? Misschien zorgden ze voor een beter “wonen met een vakantiegevoel” zoals de site publicitair verkocht werd, maar ondertussen is de website www.parcdusud.be onbereikbaar geworden. En wonen met een vakantiegevoeln ga dat eens in Platanus vragen.
Beton van Champagne
Deze vrij nieuwe site ligt op de vroegere bedrijfsterreinen van de Etablissements Champagne waar 250 mensen hun boterham verdienden met de fabricage van betonnen elektriciteitspalen, garageboxen, waterzuiveringsinstallaties en materialen voor de nutsvoorzieningen. Op 28 juli 1998, in volle bouwverlof, valt als een donderslag bij heldere hemel het verdict: Champagne vroeg een gerechtelijk akkoord aan omdat de bank de geldkraan dichtdraaide ondanks de niet zo slechte omzetcijfers. De 5,5 hectare tussen de Luikersteenweg en de Haspengouwlaan waren ideaal om er een woonwijk neer te poten, niet zomaar een woonwijk, een Parc du Sud met de meest geavanceerde bouwtechnieken en -materialen want ondertussen is het milieu bij bouwprojecten de bepalende factor geworden. En met alle mogelijke sjieke gemeenschapsfaciliteiten om een vakantiegevoel gestalte te geven.
Het is op deze site dat twee Truinoskes, Truiense dames, hun naam mochten geven aan een nieuwe straat in 2015.
Aline Pieters, Miss Kodak
De Aline Pietersstraat, is genoemd naar een dame die oude Truienaren beter kennen als Miss Kodak. Ze was afkomstig van Diksmuide en werd geboren in 1887 als dochter van geneesheer Aloïs en Maria Haegens. Ze was de zus vd.an minderbroeder pater Idesbald. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd ze opgeleid als ambulancier maar in 1921 verhuisde ze naar Sint-Truiden op er een winkel te starten voor textiel en fotomateriaal op de hoek van de Hoogbrugstraat en de Ursulinenstraat. Iedereen kende haar als Miss Kodak omdat ze tijdens haar leven zich vooral bezighield met het fotograferen van oude gebouwen, stoeten en optochten in Sint-Truiden. Buiten haar “commerce” was ze nog hoofdambulancier van het Rode Kruis en werkte ze mee aan de opgravingen van de Truiense gesneuvelden in 1940 in Tielt. Aline was ook lid van de weerstand en verzorgde het ziekentransport en de repatriëring van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
Irène Raemaekers, eerste vrouwelijke ambtenaar van de stad
Geen heldhaftige daden in het oorlogsgewoel of grote invloed in kunst of politiek, neen Irène Raemaekers kreeg niet daarom een straatnaam cadeau. Irène werd geboren in Frécamp (Frankrijk, aan de Normandische kanaalkust nabij Le Havre) in december 1920 en ze was de eerste vrouwelijke ambtenaar van de stad. Ze stierf in 1974 in het ziekenhuis in Genk en schonk haar erfenis als ongehuwde dame aan een fonds voor studerende kinderen van het gemeentepersoneel.