Dit was 2021
Ik mag jullie mijn laatste column van het jaar 2021 voorstellen. Vorig jaar wensten we met zijn allen elkaar een beter jaar toe. Maar was 2021 zoveel beter dan 2020? Ik moet mij nog verontschuldigen voor mijn vorige column waar alle frustraties en machteloosheid omtrent deze nu reeds 2 jaar durende ellendig periode als een waterval over de betrokken column stroomde. En het was geen waterval van liefde zoals de nieuwe K3 ons in ons maag splitst. Maar 2021 was niet alleen kommer en kwel.
Het was vooral het jaar van de vaccinatie. Sint-Truiden werd koploper in het vaccineren, in alle opzichten, zoals uitentreuren in de pers verscheen. Maar uiteindelijk hebben we toch maar een goed en degelijk werkend vaccinatiecentrum op een geweldige locatie met tal van geweldige vrijwilligers die de nodige boost geven in het vaccinatieverhaal.
Onze taal werd uitgebreid met tal van nieuwe woorden zoals het woord van het jaar knaldrang. In Nederland werd het woord van het jaar prikspijt, alhoewel dit in Sint-Truiden ook wel populair was, maar dan in een andere betekenis. En recent nog de omikronschakelaar,
De Groenmarkt werd het Saint-Trondpez van Haspengouw met allerlei leuke en kleurrijke horecazaken, vooral het roze van Maison S. valt hier op.
De Lago site op Sint-Pieter met zwembad, fitness, sporthal en Club Leopold Zomercafé werd een van de mooiste realisaties van de stad.
De Roxy is gered. Tweemaal zelfs. Eerst van de ondergang door de verkoop van de iconische theaterzaal, en recent nog van het verzengende vuur.
De Diestersteenweg is af, en de Schepen Dejonghstraat zit eeeeiiiindelijk in zijn laatste fase.
Na bijna vier jaar kon de Sikh-gemeenschap eindelijk haar imposante gebedshuis, de Gurdwara Sangat Sahib, in gebruik nemen.
Sint-Truiden mocht Gouden Nina ontvangen die prompt ereburger werd, en door toedoen van de oppositie werd Odilon Polleunis opgediept en eveneens met het ereburgerschap vereerd.
Leuk om volgen was het politieke toneel in Sint-Truiden. Ik begrijp niet dat er mensen zijn die zich daar in opwinden. Je moet het zien als een soap die dient tot vermaak van de bevolking: “Niet zo mooi, wel meedogenloos”. De scenario’s zijn niet altijd even goed, maar dat is in Thuis of Familie ook al eens het geval. Eerste schepen J. Engelbosch wou zich even terugtrekken en op zijn gemak een beetje geiten hoeden, maar dat ‘op het gemak’ stond duidelijk niet in het scenario.
Wat mij het meeste bijbleef was dat in de korte tijd dat we van alle maatregelen verlost waren het knuffelen en handen schudden heel vlug terug ingeburgerd waren, daar had ik wat schrik voor. Dit stemt toch hoopvol voor de toekomst.
Beste wensen en een gezond 2022
Francis
