Het gerechtsgebouw in Sint-Truiden, waar zowel de politierechtbank als het vredegerecht gehuisvest zijn, verkeert in alarmerende staat. Door een combinatie van veroudering en jarenlange onderfinanciering is het pand nauwelijks nog geschikt voor gebruik. “De omstandigheden zijn zo ernstig dat onze werking er in het gedrang komt.”
Foto © mh
Aan het woord is Karolien Ilsbrouckx, voorzitter van de Limburgse vredegerechten, die vandaag haar verhaal vertelt in Het Belang van Limburg. Ilsbrouckx windt er geen doekjes om: “Het gebouw is einde levensduur. De situatie is zo schrijnend dat de regen binnenstroomt langs de keldermuur waar de zekeringkast hangt. Het gebouw kampt met structurele schade, vochtproblemen, en een gebrekkig alarmsysteem. De binnenmuren zijn op sommige plekken beschimmeld, en er is sprake van ongedierte. Muizen, mieren, ratten en zelfs kikkers zijn geen uitzondering. In de zomer is het hier soms echt een dierentuin.”
Sluiten
Naast de fysieke aftakeling zijn ook de werkomstandigheden verre van ideaal. Er is nauwelijks ruimte, het ontbreekt aan degelijke ventilatie, en de veiligheid laat te wensen over. “Er hangen alarmknoppen op een muur waar je amper bij kunt. Het is wachten op een incident. Ik maak me grote zorgen over de gezondheid van ons personeel én het publiek dat zich dagelijks in het gebouw moet begeven.” Toch blijft sluiting voorlopig uit, vooral omdat er geen geschikt alternatief voorhanden is. “We kunnen alleen maar hopen dat het goed komt en dat we niet op een dag genoodzaakt zijn om het gebouw te sluiten, zoals dat eerder in Genk het geval was,” waarschuwt Karolien Ilsbrouckx.
Er zijn plannen voor een mogelijke herstructurering van de gerechtelijke gebouwen in Limburg, maar die bevinden zich nog in een onderzoeksfase. Tot die tijd blijft het behelpen in Sint-Truiden, met alle risico’s van dien.
