Nog dit jaar wordt door het kabinet Diependaele de procedure opgestart om ‘Nieuwe Molen’, de watermolen in de Molenstraat op Terkoest, te schrappen van de lijst van beschermd onroerend goed. Gemeenteraadslid Paul Dirickx (cd&v) plaatste donderdag een toegevoegd punt op de agenda van de gemeenteraad om die erkenning te behouden. “Dat gaan we hier toch niet laten gebeuren”, stelt Paul Dirickx (cd&v). Eigenaar Rigo Dethier stelt intussen gerust: “Met of zonder erkenning, de molen zal er binnen 200 jaar nog staan.” De ironie wil dat Diependaele zelf net een campagne rond erfgoed gestart is op Facebook.

Op 12 april ontving het schepencollege van Alken een brief van het Agentschap Onroerend Erfgoed met de melding dat ze dit jaar de procedure opstarten om het statuut van de ‘Nieuwe Molen’ als beschermd erfgoed te schrappen. “Die molen dateert van 1380 en ik wil die samen met het binnenwerk, het sluis- en radarwerk behouden”, steekt Dirickx van wal. “Eenmaal geen beschermd erfgoed meer kan de eigenaar of volgende generaties ermee doen wat ze willen. Wij vragen dat het gemeentebestuur advies vraagt aan de erfgoedraad en op zeer korte termijn in gesprek gaat met het Agentschap Erfgoed om de geplande opstart van de schorsingsprocedure in 2023 te vernietigen. De bescherming van de watermolen is immers decretaal vastgelegd en in de huidige beschermde situatie van monument en dorpsgezicht is de waterbeheerder juridisch verplicht om daarmee rekening te houden.”

De gemeenteraad keurde het punt van oppositielid Dirickx donderdagavond unaniem goed. Maar waarom wil minister Diependaele (N-VA) dat statuut van beschermd erfgoed eigenlijk afnemen? “Het oogt blijkbaar te modern en zou niet meer passen in hun criteria van wat erfgoed dient te zijn. Eerst heeft de overheid toelatingen gegeven om er moderne bijgebouwen te zetten en nu willen ze de erkenning als erfgoed intrekken.” Het schepencollege deelt de bezorgdheid. “We hebben het punt van raadslid Dirickx mee goedgekeurd”, reageert Ingrid Loix (N-VA), schepen van Erfgoed. “We zullen verder de nodige stappen zetten om de molen als erfgoed te behouden. De huidige eigenaar wil er een commerciële invulling aan geven maar we gaan er zeker voor zorgen dat het voorste deel als erfgoed blijft behouden. Aan de procedure kunnen we nu niet veel doen. Na een eerste kennisgeving hebben we dertig dagen de mogelijkheid om hiertegen in beroep te gaan. Deze kennisgeving zouden we in het najaar krijgen.” Ironisch toeval: de minister was net een campagne op Facebook gestart omzichzelf als behouder van erfgoed in de verf te zetten.

Molenaarsfamilie

De eigenaar van de molen begon in 2009 aan een lange weg van grondige renovatie. “Als ik er toen niet aan begonnen was dan was alles al lang in elkaar gevallen”, vertelt Rigo Dethier. “Mijn grootvader was molenaar en ik heb zelf het grootste respect voor molens. Ik heb hier zonder subsidies alles op orde gezet. De molen draait en zal op termijn worden opengesteld voor het publiek. Als wij al lang dood en begraven zijn zal ze nog draaien. Dat de overheid niet elk monument kan blijven onderhouden begrijp ik trouwens ten volle. We leven niet in het verleden maar de molens die er nog zijn in Vlaanderen worden met hart en ziel onderhouden en dat is goed. Ik zal dat ook blijven doen, zonder subsidies.”

Foto’s © Media Haspengouw