Als we ervan uitgaan dan een kleine biefstuk 200 gram weegt, dan kost een specialleke uit Japan 70 euro, oftewel 350 euro (17.00 frank) per kilo. Het Truiense bedrijf OS Meatshop mag het vermaarde wagyu rundvlees uit Japan invoeren en verdelen over 27 Europese landen.
Wagyu is aan een opmars bezig en je ziet dit exclusieve stukje Japans vlees steeds vaker op onze menukaarten verschijnen. Maar hoe dan? Want wagyu is toch dat belachelijk dure vlees van gemasseerde dronken koeien? De kaviaar van de vleeseters?
Wat is het eigenlijk?
Wagyu is een van oorsprong Japans zwart runderras. Hierbij staat ‘wa’ voor Japan en ‘gyu’ voor koe en het wordt beschouwd als een van de meest smaakvolle runderrassen. Dat komt door het vet dat in het vlees zit en zoals iedere kok je zal vertellen is vet smaak. Deze marmering van het vet heeft daarnaast een laag smeltpunt van rond de 32 graden waardoor de smaak dus op kamertemperatuur al vrijkomt. Het vlees heeft een heel eigen geur die ook wel de ‘Wagyu-aroma’ wordt genoemd. Dit aroma is rijk en zoet, vergelijkbaar met dat van perziken of kokosnoten als je erop kauwt.
Die Japanners zijn natuurlijk ook niet gek en willen het lekkerste voor zichzelf houden. Daarom is het exporteren van de originele Japanse Wagyurunderen heel moeilijk en duur. Het Wagyuvlees dat je dan ook in Europa koopt is dan ook vaak van fokkerijen buiten Japan.
Massage en bier
Bij wagyu beginnen veel mensen gelijk over gemasseerde zatte koeien. Ja, dit gebeurt, maar wel om verschillende redenen. De koeien werden oorspronkelijk gemasseerd omdat ze in Japan vanwege de schaarse landbouwgrond niet naar buiten konden. Ze kregen nauwelijks beweging en om hun bloedsomloop toch te stimuleren werden ze noodgedwongen gemasseerd met hennephandschoenen en borstels.
Bijkomend voordeel van al die massages is dat het vet goed wordt verdeeld en dus meer smaak van het vlees komt. Soms krijgen de koeien ook bier en naar verluidt is dat om de eetlust op te wekken en het heeft positieve effecten op het vlees. In West-Europa heb je een paar wagyuboeren die hun beesten masseren om de koeien rustig te krijgen en ook klassieke muziek in de stal draaien. Of het ook echt effect heeft, is de vraag.
Wil je meer lezen over het wagyu-vlees in Sint-Truiden? Dat vind je bij onze collega’s van HBVL. Klik dan op
Bij ons had ge vroeger ook ”zatte varkens”. Die kregen de overschotten van het bier in de café’s, Ze waren dan heel kalm en rustg, sliepen veel, en werden zo snel vet en zwaar. Geen massage nodig.
Dat vlees was ook bijzonder lekker, zonder een ”specialiteit” te zijn aan woekerprijzen !