Bibliotheek Toni Coppers uit Sint-Truiden ontving voor de Literaire Prijzen 2022 maar liefst 410 inzendingen. Winnaars komen doorgaans van heinde en ver. Dat is nu niet anders. Maar deze keer zat er wel een Haspengouwse winnares bij: de 17-jarige Kato De Bruycker uit Jesseren werd laureaat met haar kortverhaal ‘Amira’. “Deze prijs geeft me een gevoel van erkenning. En dat smaakt naar meer”, reageert Kato trots.
De Literaire Prijzen van de stad Sint-Truiden trekken elk jaar heel wat nieuw schrijftalent aan. Hoewel de wedstrijd tot ver over de taalgrens met Nederland gaat moest de jury deze keer het niet te ver gaan zoeken. De winnaar van de Poëzieprijs voor jongeren 2022 is weliswaar Femke Mees uit Keerbergen met het gedicht Heen en weer. Maar daarnaast was er nog een laureaat, een Haspengouwse streekgenote nog wel. In de categorie kortverhaal – jongeren werd Kato De Bruycker uit Jesseren (Borgloon) de laureaat met het kortverhaal Amira. Zij reageert opgetogen: “Uiteraard voel ik me vereerd dat ik deze prijs gewonnen heb. Ik schrijf ondertussen al bijna vier jaar, maar eigenlijk wist ik nooit echt of wat ik deed wel ‘goed’ was. Ik ben twee jaar geleden een schrijverscursus begonnen aan het concervatorium in Hasselt. Vanaf toen had ik wel een beetje het gevoel dat ik de theorie achter het schrijven wel begreep, maar of mensen daarom graag mijn teksten lazen, dat wist ik nooit echt goed. Deze prijs geeft me wel erkenning. Denk dat ik nu wel kan zeggen dat ik op de goede weg ben.”
Fatima
Het verhaal zelf gaat over een jong meisje, Fatima, die in een oorlogsgebied leeft, maar die vanuit haar kinderlijke visie de situatie niet begrijpt. Kato verduidelijkt: “Ik heb geprobeerd om afschuwelijke omstandigheden weer te geven door de ogen van een onwetend kind. Ze trekt zich op aan haar versleten pop, Amira. Ik heb hierover geschreven omdat onrecht, en in het bijzonder onrecht bij kinderen me altijd sterk raakt. Enkele maanden geleden ben ik een actie gestart rond Pleegzorg. Dat heb ik gedaan met dezelfde drijfveer. Ik denk eraan om met een deel van het geld dat ik gewonnen heb, iets voor Pleegzorg te kunnen betekenen, maar ik weet nog niet goed hoe. Ik denk dat dit wel weergeeft hoe sterk het thema leeft bij mij. Ik vind dat mensen zich er bewust van moeten zijn dat niet elke situatie goed is. Dat niet elk kind dezelfde kansen krijgt en dat kinderen hier niets aan kunnen doen. Ik hoop ook dat mensen als ze mijn verhaal gelezen hebben en ze, hopelijk, zelf opgegroeid zijn en leven in een betere situatie, sommige dingen kunnen relativeren en beseffen dat we het hier over het algemeen goed hebben.”
Op de goede weg
“Ik schrijf ondertussen al bijna vier jaar”, vervolgt Kato. “Eigenlijk wist ik nooit echt of dat wat ik deed wel ‘goed’ was. Ik ben twee jaar geleden een schrijverscursus begonnen aan het conservatorium in Hasselt. Vanaf toen had ik wel een beetje het gevoel dat ik de theorie achter het schrijven wel begreep, maar of mensen daarom graag mijn teksten lazen, dat wist ik nooit echt goed. Deze prijs geeft me wel erkenning. Ik denk dat ik nu wel mag zeggen dat ik op de goede weg ben.” Momenteel studeert Kato in het 6e jaar Wetenschappen-Wiskunde. “Ik heb ervoor gekozen om volgend jaar voor bio-ingenieurswetenschappen verder te gaan studeren. Dat ligt niet echt dicht bij schrijven, omdat daar alles concreet is, en je bij schrijven soms iets abstracter moet denken, meer associatief. Ik wil geen schrijver worden in hoofdberoep, maar ik zou het wel fijn vinden als ik in mijn vrije tijd nog steeds kan blijven schrijven.”
De andere laureaten waren voor de 46e Guido Wulms-prijs voor poëzie Leen Pil uit Dilbeek met het gedicht Dit is de avond niet. De Simon Michaël Coninckx-prijs ging naar Pitseleh van Lisanne Jacobs uit Leunen (Nederland) en de 41e Hendrik Prijs-prijs voor kortverhaal ging ten slotte naar De inspirist van Rieks Veenker uit Middelburg (Nederland).
