• door Franck Van Erven

 

In de jaren vijftig van de vorige eeuw was er in Nederland een populair voetballiedje: “We gaan naar Rome toe…” Het WK werd gehouden in Italië en het Nederlandse voetbal was in een opgaande lijn, dus de kwalificatie voor het toernooi in Italië was “ een fluitje van een cent”, zoals men placht te zeggen wanneer iets uiterst eenvoudig was. Resultaat : we gingen niet maar het lied bleef verankerd in het collectief geheugen van den “Ollander”.

En nu gaat de wereld weer eens samen voetballen, maar veel liederen worden er niet gewijd aan het naar Qatar gaan. De schaamte is te groot om te gaan voetballen op de graven van de vele Aziatische gastarbeiders in Qatar. Of willen we dat voor ons geweten alleen maar denken? Want “tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.” Tot zover de grote dichter Willem Elsschot.  Het is een kostbaar goed: ons geweten!!

En we kunnen nu wel wijzen naar de grote geldgraai machine van de FIFA, maar ons eigen geweten dan? Als we vanaf  20 november tot aan de uitschakeling van ons team, de Rode Duivels of de Oranje Boys elke wedstrijd nauwgezet volgen op de TV. Om ons geweten niet te belasten en om de “weemoedigheid, die des avonds komt wanneer men slapen gaat” te vermijden kunnen we beter naar anderen kijken die zich schaamteloos verrijken aan dit walgelijke evenement.

Neem bijvoorbeeld ene David Beckham, eens een zeer gewaardeerd voetbalkunstenaar, maar nu alleen nog een geldgraaier eerste klas. Beckham was in 2010 nog ambassadeur van de mislukte Engelse poging het wereldkampioenshap voetbal 2018 binnen te halen. Na afloop van de verkiezing van Rusland (2018) en Qatar (2022) sprak Beckham van een “walgelijke vertoning”. Dat zag hij recentelijk anders. Vorige maand werd hij à raison van 11,6 miljoen euro het gezicht van het WK in Qatar. Daarnaast tekende hij in ruil voor 174 miljoen euro een tienjarig contract om Qatar cultureel en toeristisch op de kaart te zetten. Hij verklaarde dat het land “een ongelooflijke plek is om een paar dagen door te brengen”, met “ een van de beste specerijmarkten waar ik ooit geweest ben”.

Dus kijken naar de Rode Duivels en de Oranje Boys en dan hopen dat wij ook eens die specerijmarkt kunnen bezoeken.

 

©Franck Van Erven

Franck Van Erven is theatermaker en toneelschrijver. Hij schreef en regisseerde stukken voor o.a. Theatergezelschap Pol Stas. Als Nederlander woont hij al 50 jaar in Vlaanderen, waarvan de laatste 20 jaar in het rustige Velm. Franck werpt in zijn columns een – soms kritische – (terug)blik op aspecten van zijn leven en van de actualiteit.